Չինացիները մոնղոլների արշավանքներից պաշտպանվելու համար կառուցեցին Չինական մեծ պարիսպը։ Իմաստուն չինացիները արագ հասկացան, որ անհնար է համաձայնության գալ այս քոչվորների հետ և խաղաղ գոյակցել նրանց հետ։ Շինարարությունը տևեց 10 տարի և դրան մասնակցեց երկրի այն ժամանակվա բնակչության հինգերորդ մասը, այսինքն՝ մոտ մեկ միլիոն մարդ։ Բայց ջանքերն զուր չէին, և քոչվորները, բախվելով խոչընդոտի, շարժվեցին դեպի արևմուտք։

Այսպիսով նրանք հայտնվեցին հայկական հողերում։

Հայերը, ոչինչ չսովորելով ո՛չ չինացիներից, ո՛չ էլ սեփական պատմությունից, նրանց առաջ բացում են Հայաստանի դարպասները, ճանապարհները, միջանցքները՝ նրանց հետ խոսելով իրենց համար խորթ հասկացության՝ խաղաղության մասին։ Այս բարբարոսները չգիտեն, թե ինչ է խաղաղությունը, իրենց բառարանում նման բառ չկա։ Նրանք իրենց ողջ պատմությունն ապրել են հարևաններին արշավելով, թալանելով և սպանելով:

Եթե այն ժամանակ չինացիները շարունակեին տանը նստել ու թեյ խմել, և ոտքի չկանգնեին պաշտպանելու իրենց հայրենիքը, այսօր նրանք չէին լինի 1 398 864 000 մարդ։

—

Китайцы, чтобы защитить себя от набегов монголов построили великую китайскую стену. Мудрые китайцы довольно быстро поняли, что договориться с этими кочевниками и мирно сосуществовать с ними невозможно. Строительство длилось 10 лет и участвовала в нем пятая часть жившего тогда населения страны, то есть около миллиона человек. Но усилия не прошли даром и кочевники, натолкнувшись на преграду, ушли на запад.

Так они оказались на армянских землях.

Армяне же, ничему не научившись ни у китайцев, ни из своей же собственной истории, открывают им врата Армении, дороги, коридоры, говоря с ними о чуждом для них понятии — мире. Не знают эти варвары, что такое мир, у них в словаре нет такого слова. Они всю свою историю жили, совершая набеги на соседей, грабя и убивая их.

Если бы китайцы тогда продолжили сидеть дома и пить чай, а не встали на защиту своей родины, сегодня их бы не было 1 398 864 000 человек.