а берегу ручья сидели влюблённые парень и девушка, и пили вино. Тут Вино спросило у Любви:

— Кто же из нас двоих сильнее и слаще? Я уверена, что я.

— Мы оба несём добро и служим одному и тому же, — ответила Любовь. Радовать и веселить людей. Так что к чему этот спор?

— Нет, — возразило Вино, — я лучше, сильнее тебя. Посмотри, как влюблённый пьёт чашу за чашей и не может мной насытиться.

Но, в какой-то миг, парень захмелел и заснул. Девушка заплакала, встала и ушла.

— Посмотри, что ты наделала, — возмутилась Любовь. Кому нужна твоя такая сила, если она вместо радости приносит слезы?

Иногда добро, если его много, может превратиться в большое з

իսկ առվի ափին սիրահարված տղա ու աղջիկ նստած գինի էին խմում։ Հետո Վայնը հարցրեց Սերին.

«Մեզնից երկուսից ո՞վ է ավելի ուժեղ և քաղցր»: Ես վստահ եմ, որ ես եմ:

«Մենք երկուսս էլ բարիք ենք բերում և ծառայում ենք նույն բանին», — պատասխանեց Սերը: Մարդկանց հաճույք պատճառելու և զվարճացնելու համար: Ուրեմն ինչու այս վեճը:

-Ոչ,- առարկեց Վինոն,- ես քեզնից լավն եմ, ուժեղ: Տեսեք, թե ինչպես է սիրահարը բաժակ առ բաժակ խմում և չի հագենում ինձնից:

Բայց, ինչ-որ պահի, տղան թուլացավ և քնեց: Աղջիկը լաց եղավ, վեր կացավ ու գնաց։

«Տես, թե ինչ ես արել», — ընդվզեց Սերը: Ո՞ւմ է պետք քո ուժը, եթե այն ուրախության փոխարեն արցունքներ է բերում:

Երբեմն բարին, եթե այն շատ է, կարող է վերածվել մեծ չարիքի։